EI = NO,
mutta suomen kielessä -EI- taipuu niin kuin verbit:
pero en finés -EI- se conjuega como los verbos:
positivo(quiero, quieres...) negativo(no quiero, no quieres...)
Mä haluun Mä en haluu
Sä haluut Sä et haluu
Hän/Se haluu Hän/Se ei haluu
Me halutaan Me ei haluta
Te haluutte Te ette haluu
He/Ne haluu He/Ne ei haluu
Varsinainen verbi on sen omassa muodossa. Muodon saa näin:
Verbin preesensin ekan persoonan yksikkö ja otetaan pois n. Paitsi monikon eka persoona.
El verbo tiene su propia forma en negativo. Necesitas la I persona singular, y luego quitas la terminación: n. Menos la I persona plural.
I persona singular sin la terminación* negativo
haluun haluu en/et/... haluu
oon oo en/et oo
syön syö en syö
ootan oota en oota
ostan osta en osta
puhun puhu en puhu
...
*es también el imperativo del finlandés
Kielteinen monikon eka persoona saadaan monikon ekan persoonan positiivimuodosta.
El negativo de la I persona plural se forma del positivo de la I persona plural.
I persona plural positivo sin la terminación (-AN) I persona plural negativo
Me halutaan haluta Me ei haluta
Me ollaan olla Me ei olla
Me syödään syödä Me ei syödä
Me ootetaan ooteta Me ei ooteta
Me ostetaan osteta Me ei osteta
Me puhutaan puhuta Me ei puhuta
Kirjakielessä kieltomuoto muodostetaan seuraavasti:
En la lengua escrita se forma así:
Minä haluan - Minä en halua
Sinä haluat - Sinä et halua
Hän haluaa - Hän ei halua
Te haluatte - Te ette halua
Me haluamme - Me emme halua
He haluavat - He eivät halua
No hay comentarios:
Publicar un comentario